Staropolskie dwory

Stojąca obok wieża, tak zwana Baszta Halszki bądź Czarnej Księżniczki, pochodząca z początku XVI wieku, jest najlepiej zachowanym fragmentem założenia wzniesionego przez kasztelana poznańskiego Łukasza Górkę. Trzykondygnacyjna, wysoko podpiwniczona, ze sklepioną kondygnacją piwnicy i parteru oraz krytym stropem piętrem, z niewielką przybudówką mieszczącą klatkę schodową i dekoracyjnym wykuszem jest przykładem wieży łączącej funkcje obronne z […]

Pierwsze zabudowania o charakterze rezydencjonalno-obronnym wzniesione zostały w tym miejscu zapewne na początku XV wieku. Sto lat później, około 1518 roku, Łukasz Górka gruntownie odnowił założenie, wzniósł baszty i wieże, otoczył całość fosą. Jego główną częścią stał się murowany budynek zamkowy, złożony z dwóch skrzydeł w formie litery L, piętrowy, nakryty dachem dwuspadowym. Murowany ganek […]

Dwór parterowy, nakryty dachem naczółkowym, z ryzalitem na osi wyższym od korpusu o kondygnację mezzanina i zwieńczonym trójkątnym naczółkiem. Wejście poprzedzone kiedyś drewnianym gankiem kolumnowym. Z boku parterowa przybudówka. Dwór wzniesiony najprawdopodobniej przed połową XIX wieku i potem przebudowany. Sulejewo występuje w dokumentach co najmniej od 1294 roku. W roku 1362 należało do burgrabiego pyzdrskiego […]

Na miejscu dawnego średniowiecznego gródka otoczonego fosą, istniejącego jeszcze w drugiej połowie XVIII wieku, w początku XIX stulecia wybudowano klasycystyczny dwór, wielokrotnie później przebudowywany, piętrowy, podpiwniczony, z pozornymi ryzalitami w obu fasadach. W fasadzie frontowej pseudoryzalit podzielony czterema lizenami i zwieńczony trójkątnym frontonem. Pudliszki występują w dokumentach od XIII wieku, kiedy to w 1245 roku […]

Parterowy dwór, nakryty dachem naczółkowym, z szerokim portykiem kolumnowym wejścia i szeroką wystawką dachową powyżej zwieńczoną trójkątnie. Elewacje dworu boniowane. W narożniku tylnej elewacji krępa dwukondygnacyjna kwadratowa wieżyczka. Dwór zbudowany w 1844 roku dla Parczewskich. Osiek wymieniany jest w dokumentach co najmniej od 1348 roku, kiedy to występuje niejaki Czesanta z Osieka. W XVI wieku […]

Niewykluczone, że powstał w wyniku przebudowy starszego budynku. Mszczyczyn w XVII wieku należał do Grabowieckich, a w XVIII wieku do Koszutskich, od których w początku XIX wieku majątek kupili Zakrzewscy. Od 1873 roku do okresu międzywojennego własność Żółtowskich. Andrzej Żółtowski (ur. 1881), właściciel Mszczyczyna, został zamordowany przez Niemców w Oświęcimiu 6 września 1941 roku. W 1926 roku właścicielem Mszczyczyna był Andrzej Żółtowski [...]

W 1187 roku Mieszko Stary nadał Lipnicę joannitom poznańskim. Już w XIV wieku Lipnica należała do Lipnickich, którzy toczyli proces z Janem Szczodrowskim o napad na ich gospodę. W roku 1531 Lipnica została sprzedana Feliksowi Oporowskiemu za 500 grzywien. W XIX wieku własność Mierzyńskich. W 1912 roku właścicielką była Konstancja z Mierzyńskich Łącka, która ofiarowała Lipnicę siostrom urszulankom szarym z Pniew Matki Urszuli Ledóchowskiej, które założyły tu dom dziecka [...]

Pod koniec stulecia lub na początku XX wieku częściowo przebudowany i powiększony o boczną parterową przybudówkę. Komorze było niegdyś własnością Niegolewskich. Później przeszło w ręce niemieckie i w 1881 roku należało do Karla Heinricha Ritscha. Następnie wróciło w ręce polskie i w 1909 roku było własnością Macieja Prądzyńskiego. Potem w posiadaniu Skórzewskich. W 1939 roku Komorze Przybysławskie należało do Kazimierza Skórzewskiego [...]